Ο ίδιος κάνει λόγο για «θέατρο παραλόγου»
«Το θέατρο του παραλόγου δυστυχώς συνεχίζει τις παραστάσεις του στο χώρο της Δικαιοσύνης στον Βόλο, με μια δικαστή, ονόματι Μιχαηλίδου, που την έχασε το θέατρο και την «κέρδισε» η Δικαιοσύνη να πρωταγωνιστεί αρνητικά.
Η εν λόγω κυρία, με λαμπρές σπουδές στην υποκριτική τέχνη, συνέχισε να εκδηλώνει την εμπάθειά της στο πρόσωπό μου, επιβάλλοντάς μου ποινή 30 μηνών, με αναστολή, παρά την πρόταση του Εισαγγελέα για την αθώωση μου, για το βαρύ και ασυγχώρητο – προφανώς κατά την άποψή της – αδίκημα, να μην ανοίξω τα ταμεία της ΔΕΥΑΜΒ και να εκχωρήσω τα χρήματα των πολιτών του Βόλου και της ΔΕΥΑΜΒ στη γνωστή πια σε όλους μας ΕΡΓΗΛ. Όχι δικά μου χρήματα, αλλά χρήματα της πόλης και των πολιτών!
Για τους μη γνωρίζοντες η εν λόγω κυρία με έχει καταδικάσει και στο παρελθόν, απόντος του Συνηγόρου μου, σε 18μηνη φυλάκιση με στέρηση των πολιτικών μου δικαιωμάτων (!), παρεπόμενη ποινή που είχε καταργηθεί, μετά από μήνυση του γνωστού Αρχιμήδη, μια ποινή που φυσικά εξαφανίστηκε στο Εφετείο, όπου την υπόθεση εκδίκασαν δικαστές με ήθος, αξία και ακεραιότητα και παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να την στηρίξει – φαντάζομαι εντελώς συμπτωματικά – ένας γνωστός ποινικολόγος του Βόλου (μαντέψτε ποιος, δεν είναι και δύσκολο). Όλα μπερδεύονται γλυκά (;) σε αυτή την πόλη…
Φυσικά και κατά της ποινής αυτής προσφεύγω στο Εφετείο, όπου ουδεμία αμφιβολία έχω ότι θα δικαιωθώ και πάλι, Το θέμα ωστόσο παραμένει τόσο ως προς την ηθική του διάσταση, όσο και προς την αντιστοίχισή του στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, ιδιαίτερα όταν μία δικαστής επιπλήττει δημόσια και εν τέλει καταδικάζει έναν αιρετό γιατί αυτός είχε την αποκοτιά να μην υποκύψει σε πιέσεις και εκβιασμούς και να υπερασπιστεί το δημόσιο χρήμα, την λαϊκή περιουσία, από έναν εργολάβο που ο πιο μετριοπαθής χαρακτηρισμός που του έχει αποδοθεί από όλους είναι “ληστρικός”.
Ας μην ξεχνά η παρ’ ολίγον ιέρεια της Τέχνης ότι ακόμη και στο θέατρο και οι κριτικοί εν τέλει κρίνοντα. Είναι αρχή της Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα: Οι κρίνοντες να κρίνονται… Άλλωστε ο σεβασμός κερδίζεται, δεν απαιτείται…»
«Το ζήτημα ήταν βαθειά πολιτικό για να προβάλλονται και να επιβιώνουν πολιτικά»
Από την πλευρά τους, οι δύο συνήγοροι της ΕΡΓΗΛ υποστήριξαν ότι όσα έλεγε η Διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ ότι έμεινε χωρίς χρήματα και δεν είχε να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων ήταν ψεύδη, καθώς η Επιχείρηση είχε 2,1 εκ. € αποθεματικό.
Όπως είπαν, μεταξύ Σεπτεμβρίου 2018 και Ιανουαρίου 2019 κατέθεσαν 8 μηνύσεις κατά της ΕΡΓΗΛ, η Δημοτική Αρχή επιδίωκε να επιβιώνει πολιτικά με αυτό τον τρόπο, να εμφανίζει την ΕΡΓΗΛ ως την «κακιά» της ιστορίας, ενώ χρωστούσαν τα χρήματα. «Το ζήτημα ήταν βαθειά πολιτικό για να προβάλλονται και να επιβιώνουν πολιτικά», αναφέρθηκε στην αίθουσα του Δικαστηρίου.
«Δεν μπορεί ένα δικαστήριο να νομιμοποιήσει αυτή την συμπεριφορά τους. Δεν μπορεί όταν ένας άνθρωπος ή μια επιχείρηση διεκδικεί το δίκαιο της να αντιμετωπίζει ψεύτικες μηνύσεις. Αυτή η συμπεριφορά είναι ανήθικη», αναφέρθηκε από τους συνηγόρους της ΕΡΓΗΛ. Οι ίδιοι υποστήριξαν πως έχουν προχωρήσει σε κατασχέσεις χρημάτων από τις Τράπεζες (εις χείρας τρίτων) και όχι από την ΔΕΥΑΜΒ και τόνισαν πως η Δημοτική Αρχή έλεγε ψέματα όταν υποστήριζε πως η ΕΡΓΗΛ άδειαζε τα ταμεία και δεν είχε να πληρώσει εργαζόμενους.
Ο συνήγορος υπεράσπισης κατηγορίας Τριαντ. Εμμανουηλίδης τόνισε ότι έχουν απορριφθεί όλες οι αγωγές της ΔΕΥΑΜΒ κατά της ΕΡΓΗΛ και το υπουργείο Εσωτερικών κάνει σεισάχθεια (αποτίναξη των χρεών). Όπως είπε, για όλα φταίει το γεγονός ότι υπάλληλοι της ΔΕΥΑΜΒ έκαναν αποχή από τον έλεγχο της επιμέτρησης του έργου αντικατάσταση των αγωγών ύδρευσης, που εκτέλεσε η ΕΡΓΗΛ και οι οποίοι απαλλάχθηκαν με βούλευμα λόγω αμέλειας και όχι δόλου.
Ακόμη υποστήριξε πως η μήνυση κατά της ΕΡΓΗΛ κατατέθηκε για την προάσπιση των συμφερόντων της πόλης και χαρακτήρισε πολιτική την αντιδικία με την ΕΡΓΗΛ η οποία ποινικοποιήθηκε. Όπως είπε, εκτός από το 1 εκ. € που πήρε η ΕΡΓΗΛ με τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου, λαμβάνει κάθε μήνα 30.000 €, έχει λάβει 500.000 € από τις τράπεζες και 4 εκ. € από την Eurobank και οι διεκδικήσεις συνεχίζονται.
Απαλλακτική πρόταση
Ο εισαγγελέας έδρας είπε ότι ο πρώην πρόεδρος και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ δεν έκαναν μηνύσεις προσωπικά κατά του εκπροσώπου της ΕΡΓΗΛ, αλλά έκαναν μηνύσεις ως ΔΕΥΑΜΒ εναντίον ΕΡΓΗΛ, εκείνη την περίοδο ειπώθηκαν πολλά και ήταν ανακρίβειες, αλλά οι κατηγορούμενοι έδρασαν με αυτή την ένταση, διότι είχαν ηθικό δίλημμα για να προασπίσουν το συμφέρον της πόλης, ενώ πρότεινε την απαλλαγή τους.
Τελικά το Δικαστήριο, καταδίκασε τους κατηγορούμενους σε ποινή φυλάκισης 30 μηνών τον καθένα και χρηματική ποινή 1000 €.
Όταν η πρόεδρος του Δικαστηρίου ρώτησε τον κ. Παπαευσταθίου για τα έσοδά του, ώστε να αποφασίσει το ύψος της χρηματικής ποινής, εκείνος απάντησε ότι έχει ετήσια έσοδα 7000 €!
