Μετεμφυλιακή Ελλάδα, φτώχεια, ανεργία, η μετανάστευση φάνταζε μονόδρομος για τις χιλιάδες γυναίκες που έφυγαν από την Ελλάδα, κυρίως από τα χωριά της Βορείου Ελλάδας τα οποία και ερήμωσαν μέσα σε μια δεκαετία.
Με τρένα, καράβια και εισιτήριο χωρίς επιστροφή, νέες γυναίκες, μετανάστριες, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, κάποιες αγράμματες, έφτασαν στις φάμπρικες της Γερμανίας.
Οι περισσότερες έχοντας αφήσει πίσω τους την οικογένεια, άλλοτε πάλι μαζί με τα παιδιά, που μεγάλωσαν μέσα σε μια συνεχή μετακίνηση.
Αλλά πάλι έμεναν πίσω, στο χωριό με την γιαγιά, ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο εκπαιδευτικά συστήματα, δύο πατρίδες. Φτάνοντας στην τρίτη γενιά μεταναστριών, σε εκείνες τις νέες γυναίκες με επαγγελματικά εφόδια που έχουν εξισωθεί πλήρως με την δυναμική των υπόλοιπων Ευρωπαίων γυναικών και επιλέγουν οι ίδιες πού και πώς θα ζήσουν. Και αποτείνουν το δικό τους φόρο τιμής στις γκασταρμπάιτερ μανάδες που πάλεψαν για να τους προσφέρουν αυτήν την ευκαιρία.
Οι «αόρατες», γυναίκες που δεν κατέγραψε ποτέ η Ιστορία, πρωταγωνιστούν στο ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη «Η Μητέρα του σταθμού», που συγκινεί Φεστιβάλ και θεατές, εντός και εκτός Ευρώπης.
Η κάμερα ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής τις «αόρατες» γυναίκες που κουβάλησαν τις πίκρες και τις χαρές, την ιστορία τους, φωτίζοντας τα κίνητρα της μετανάστευσης, την ανάγκη και το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο.
Οι αναμνήσεις, οι μαρτυρίες, συνδυάζονται με τα επίσημα αρχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως, αλλά κυρίως τα προσωπικά αρχεία των γυναικών που από μόνα τους αποτελούν ιστορικό αρχείο ανεκτίμητου πλούτου για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης. «Προσπάθησα να πλησιάσω τα σύνθετα στοιχεία της Ιστορίας μεταθέτοντας την οπτική γωνία στην πλευρά του καθαρού βλέμματος αυτών των γυναικών»
Οι γυναίκες γκασταρμπάιτερ στα φεστιβάλ όλου του κόσμου
Η Μητέρα του Σταθμού έκανε πρεμιέρα τον Αύγουστο του 2022, ως υποψήφια για βραβείο, στο Mumbai International Film Festival στη Βομβάη, ενώ προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στους Ανοιχτούς Ορίζοντες του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Οι «αόρατες» γυναίκες, μετανάστριες του ’60 στις φάμπρικες της Γερμανίας, τρεις φορές αόρατες -αγράμματες, ξένες και γυναίκες- κατάφεραν να συγκινήσουν Φεστιβάλ και θεατές εκτός Ευρώπης.
Έως σήμερα τo ντοκιμαντέρ έχει πάρει μέρος και έχει αποσπάσει βραβεία σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανάμεσα τους στις πόλεις: Μουμπάι, Μπουένος Άιρες, Μόντρεαλ, Τορόντο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Χόλυγουντ, Αττάλεια, Χιούστον, Σικάγο, Σίδνεϊ, Τζαϊπούρ, Ντουμπάι, Μελβούρνη, Βαρσοβία, Μπογκοτά, Βοστώνη, Χιούστον, Σαν Φρανσίσκο.
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Κωστούλα Τωμαδάκη
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Κωστούλα Τωμαδάκη
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Κωστούλα Τωμαδάκη
Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Τζίνα Πετροπούλου
Διεύθυνση φωτογραφίας: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Μοντάζ: Στέλιος Τατάκης
Ηχοληψία: Μάνος Ηρακλής- Σωτήρης Λάντας
Διεύθυνση παραγωγής: Θοδωρής Σταμπούλος
Post Production: AUTHORWAVE
