Με κορυφαίους, παγκοσμίως, λυρικούς ερμηνευτές στους πρωταγωνιστικούς ρόλους
Ένα από τα διασημότερα λυρικά έργα του Τζουζέππε Βέρντι, τον «Ναμπούκκο», από τη σκηνή της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης (MET), με μια εξαιρετική διανομή πολλών αστέρων, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει σύντομα το ελληνικό κοινό. Πρόκειται για μια επική παραγωγή βιβλικών διαστάσεων που θα προβληθεί μαγνητοσκοπημένη και με ελληνικούς υπότιτλους, το Σάββατο 13 Ιανουαρίου, στις19:55, στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο των επιτυχημένων δορυφορικών μεταδόσεων The Met: Live in HD.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του αυταρχικού βασιλιά Ναμπούκκο, ο βαρύτονος George Gagnidze. Τη θετή, εκδικητική κόρη του, Αμπιγκαΐλλε ενσαρκώνει η σοπράνο Liudmyla Monastyrska, ενώ η μετζοσοπράνο Maria Barakova ερμηνεύει τον ρόλο της Φενένας, της πραγματικής κόρης του Nαμπούκκο. Ο τενόρος SeokJong Baek τραγουδά τον ρόλο του Ισμαέλε, ανιψιού του βασιλιά της Ιερουσαλήμ, και ο βαρύτονος Dmitry Belosselskiy υποδύεται τον Aρχιερέα Ζαχαρία. Ο Daniele Callegari διευθύνει το πρώιμο αριστούργημα του Βέρντι, με τη Χορωδία της ΜΕΤ να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στο πασίγνωστο χορωδιακό «Va, pensiero».
Tη σκηνοθεσία αυτής της μνημειώδους παραγωγής του «Ναμπούκκο», η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Mητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης το 2001, υπογράφει ο Elijah Moshinsky. Τα σκηνικά σχεδίασε ο John Napier, τα κοστούμια η Ανδριανή Νεοφύτου, και τους φωτισμούς ο Howard Harrison.
Η παγκόσμια πρεμιέρα του «Ναμπούκκο», της τρίτης όπερας του Βέρντι, έγινε στη Σκάλα του Μιλάνου το 1842. Η μεγάλη επιτυχία του λυρικού δράματος του μεγάλου μουσουργού, το οποίο πραγματεύεται την κατάκτηση της Αρχαίας Ιερουσαλήμ από τον βαβυλώνιο βασιλιά Ναβουχοδονόσορα Β΄ (Nabucco), έκανε διάσημο τον ‒τότε‒ 28χρονο Verdi σε ολόκληρο τον κόσμο. Η μουσική του έργου διαπνέεται από τον ζωηρό και ειλικρινή πατριωτικό ενθουσιασμό που χαρακτήριζε τον επιφανή ιταλό συνθέτη ήδη από τα νεανικά του χρόνια. Μάλιστα, το περίφημο χορωδιακό των εβραίων σκλάβων (“Va, pensiero, sull’ali dorate”, «Πέτα, σκέψη, πάνω σε χρυσαφένια φτερά»), στο οποίο οι Ισραηλίτες εκφράζουν τη νοσταλγία τους για την πάτρια γη, ταυτίστηκε με το κίνημα του Risorgimento που συνέβαλε καθοριστικά στην οικοδόμηση του ενιαίου ιταλικού κράτους.
