Σε συνεργασία με το Ελληνικό Σχέδιο του συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου
Mια σειρά από ενδιαφέρουσες μουσικές εκδηλώσεις που τιμούν τη μνήμη μεγάλων μορφών του σμυρνέικου και του ρεμπέτικου αλλά και μεγάλων ποιητών, θα φιλοξενήσει το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, στη σκηνή της Φρυνίχου, από τις 22 Ιανουαρίου έως τις 20 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που σηματοδοτεί την πρώτη συνεργασία του Θεάτρου Τέχνης με το Ελληνικό Σχέδιο του Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Ο γνωστός συνθέτης θα παρουσιάσει τα πρωτότυπα, επηρεασμένα από τη σμυρνέϊκη και τη ρεμπέτικη μουσική παράδοση, έργα που έχει γράψει πάνω σε στίχους σημαντικών ποιητών ενώ ένα σύνολο από μουσικούς της Καμεράτας, Ορχήστρας Φίλων της Μουσικής, θα ερμηνεύσει μια θεατρική σουίτα για ορχήστρα εποχής, βασισμένη σε μουσική του συνθέτη για θεατρικές παραστάσεις.
Η πρώτη εκδήλωση, που έχει προγραμματιστεί για τις 22 και 23 Ιανουαρίου θα είναι αφιερωμένη στους Γιάννη Παπαϊωάννου και Παναγιώτη Τούντα ενώ θα προλογίσει ο Λάμπρος Λιάβας.
Η επόμενη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 5 και 6 Φεβρουαρίου και θα ανακοινωθεί μαζί με το σύνολο του προγράμματος του «μήνα της μνήμης και της μουσικής»
που ολοκληρώνεται στις 27 Φεβρουαρίου με δύο εκδηλώσεις αφιερωμένες στη μνήμη του Μίμη Κουγιουμτζή και της Μάγιας Λυμπεροπούλου καθώς και μια μουσική παράσταση του συνθέτη Φίλιππου Τσαλαχούρη.
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου σημειώνει σχετικά με το νέο αυτό καλλιτεχνικό εγχείρημα: «Με το δέος που έχει κανείς όταν, έχοντας διανύσει κάποια μέτρα στη ζωή του συνειδητοποιεί πολύ καλύτερα τις αποστάσεις, ερχόμαστε εδώ, στο Θέατρο Τέχνης.Με συναίσθηση του τι έχει συμβεί εδώ, σε αυτό το θέατρο, με το νεωτερικό αλλά και θεμελιωμένο επαναστατικό πνεύμα που «κουβαλάει» από τα χρόνια που ξεκίνησε μέχρι τώρα, ερχόμαστε εδώ ως Ελληνικό Σχέδιο Δευτέρες και Τρίτες από 22 Ιανουαρίου έως 20 Φεβρουαρίου να παίξουμε μουσική που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέεται με το Θέατρο. Από το ρεμπέτικο μέχρι την διεθνή ποίηση και το κλασικό ρεπερτόριο. Από το Αναγεννησιακό Θέατρο μέχρι τους ζώντες ποιητές μας.
Έχοντας γνωρίσει αρκετά καλά σε νεαρή ηλικία (20-25 ετών) τον Κάρολο Κουν, βλέπω, όσο μεγαλώνω, πόσα πολλά μου έχει προσφέρει, διαφορετικά από ότι τα άλλα ιερά τέρατα της παρέας του «Ζώναρς» και του «Κεντρικού». Του είμαι βαθύτατα ευγνώμων γιατί μου τα χάρισε- και αυτός- χωρίς καμία απολύτως εμφανή αιτία. Ήμουν -ειρήσθω εν παρόδω- ένα χονδρούλικο και εσωστρεφές ασήμαντο παιδί. Χωρίς αποδείξεις και έργο.
Η γενναιοδωρία προς έναν νέο, άγνωστο και χωρίς σημαντικό έργο καλλιτέχνη, είναι η μέγιστη προσφορά στην Τέχνη. Ένα στοίχημα που, αν και συχνά χαμένο, πρέπει να παίζεται. Άλλωστε τι θα ήταν η Τέχνη αν ήταν πάντα μια σίγουρη, αιτιολογημένη επιτυχία; Τι θα ήταν ένα Θέατρο εκ του ασφαλούς;
Έτσι είναι και το Ελληνικό Σχέδιο, μια ΑΜΚΕ που χρηματοδοτείται από το ONASSIS culture. Από τους Αγώνες τραγουδιού μας μέχρι τις δεκάδες παραγγελίες, εκδόσεις και ζωντανές παρουσιάσεις νέων και σημαντικών καλλιτεχνών, μέχρι τις αποκαλύψεις άγνωστων και θαμμένων αριστουργημάτων. Σε όλα μας το ωραίο, το δύσκολο στοίχημα. «Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» λοιπόν, αντιγυρίζουμε το δώρο που πήραμε, δίνοντας πίσω στην Τέχνη τις διαστάσεις που της ψαλιδίζει καθημερινά το ακόρεστο marketing, αυτό που, υποτίθεται, «εξασφαλίζοντας» παρά φύσιν την «επιτυχία», μακροπρόθεσμα την Τέχνη την σκοτώνει.
Αφιερώνουμε στο διαχρονικό Θέατρο Τέχνης και την Σχολή του και προς τιμήν του Κάρολου Κουν κάθε μας νότα.»
