Η μικρού μήκους ταινία της Πέννυς Κίσσα αναφέρεται σε πραγματική ιστορία
Προικοσύμφωνο. Μια λέξη σχεδόν άγνωστη σήμερα που στο παρελθόν όμως ήταν αναπόσπαστο μέρος του γάμου. Πριν το ζευγάρι ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας, η οικογένεια της νύφης και του γαμπρού παρουσία κληρικού υπέγραφαν ένα συμφωνητικό, το λεγόμενο προικοσύμφωνο, το οποίο συνιστούσε συμβολαιογραφική πράξη στο οποίο κατέγραφαν τη λίστα των προικιών.
Την περίοδο 1950-1974 καθιερώνοναι ως προικώα αγαθά τα ακίνητα,τα δε κινητά, για αποφευχθεί η φορολόγησή τους, δεν καταγράφονται και δίνονται άτυπα στους μελλόνυμφους. Το 1983 ψηφίστηκε νόμος που εκσυγχρόνισε τις διατάξεις του αστικού κώδικα και καταργήθηκε η διάταξη περί προικός.
Η μικρού μήκους ταινία docu fiction της Πέννυς Κίσσα «Το προικοσύμφωνο της μητρός μου» αναφέρεται σε πραγματική ιστορία της οικογένειας Κ.
Τι θα συμβεί αν ο Έλληνας πεθερός, εισαγωγέας ισλανδικού μπακαλιάρου, ανακοινώσει στον μέλλοντα γαμπρό του ότι δεν είναι σε θέση να του δώσει προίκα λόγω οικονομικών δυσκολιών; Θα αποτρέψει αυτό την πραγματοποίηση του γάμου ή θα δεχτεί ο γαμπρός την πιο παράξενη συμφωνία;
Ευαγγελισμός, προικοσύμφωνο και μπακαλιάρος, επειδή ο μπακαλιάρος είναι το παραδοσιακό φαγητό για την ημέρα του Ευαγγελισμού και μαγειρεύεται, όπως επιτάσσει το προικοσύμφωνο με επτά διαφορετικούς τρόπους: τηγανητός, σε κουρκούτι, κροκέτες, γιαχνί, βραστός, στιφάδο, με σπανάκι.
Μια παράδοση με προσμονή για την οικογένεια Κ. όταν πλησιάζει η 25η Μαρτίου,με σκοπό να διατηρηθούν οι γονείς στην καρδιά και στη γεύση των παιδιών και των εγγονών.
Η ιστορία μας εξελίσσεται στα μέσα του περασμένου αιώνα. Το 1950 ο Θόδωρος Κ. Ερωτεύτηκε τη Νίνα Α. για την κορμοστασιά της και το χαμόγελό της και τη ζήτησε σε γάμο από τον πατέρα της Γεώργιο Α., εισαγωγέα μπακαλιάρου από την Ισλανδία. Η Νίνα Κ. ήταν η δεύτερη κόρη και κατά τις επιταγές της εποχής έπρεπε να παντρευτεί πρώτα η πρώτη. Ο Θόδωρος Κ. βρήκε γαμπρό για την πρωτότοκη και έτσι θα μπορούσε να νυμφευθεί τη Νίνα Κ. Αλλά, ο πεθερός δεν είχε οικονομική δυνατότητα να προικίσει και τη δεύτερη κόρη και έτσι φτάνουμε στο περίφημο και παράξενο προικοσύμφωνο, που έγινε από την Πέννυ Κίσσα με το κινητό της τηλέφωνο ταινία και προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης.
Τον 21ο αιώνα θα μπορούσε άραγε ο Γιώργος Α. να φανταστεί τις συνέπειες μιας παράξενης προίκας που πρόσφερε στον γαμπρό του Θόδωρο Κ.;
Κάθε χρόνο, 73 χρόνια τώρα ένα παραμύθι εθιμοτυπικό ξεκινά ξανά. Η Νίνα, πιστή στους όρους του προικοσύμφωνου το εκτελούσε κάθε 25η Μαρτιου. Μετά τον θάνατό της, η κόρη της, η Αντιγόνη Κ το συνέχισε και διατηρείται μέχρι σήμερα.
Οι συντελεστές:
Σενάριο-σκηνοθεσία: Πέννυ Κίσσα, Μοντάζ: Βασίλης Καζής, Μίξη ήχου: Νίκος Τσινές, Πρωτότυπη μουσική: Επίκουρος Τριανταφυλλίδης και Παρασκευάς Πιπεράκης.
Τέλος, χρησιμοποιήθηκαν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις ταινίες: «Ελιά» του Δημ. Κολλάτου, «Φόνισσα» του Κώστα Φέρρη, «Η τιμή της αγάπης» της Τόνιας Μαρκετάκη, και «Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας» του Βαγγέλη Σειληνού.
